Aku tau kau sering melihat aku
Aku tau kau sering mencuri pandang padaku
Aku tau kau menjadi salah tingkah ketika aku memergokimu
Tapi…
Apa kau tau aku juga sering melihatmu
Apa kau tau aku juga sering mencuri pandang padamu
Apa kau tau aku juga salah tingkah ketika pandangan kita bertemu
Aku tau…
kau bingung mengartikan semua ini
kau resah dengan rasa ini
kau susah mengahadapi dirimu
Tapi…
Apa kau tau aku juga bingung dengan semua ini
Apa kau atu aku juga resah dengan rasa ini
Apa kau tau aku juga susah menghadapi diriku.
Iki ngunu Mbahas opo????
saling membingungkan nih jadinya.
hahaaa…
kurang lebih begitu 🙂
Eheem. . .
Tapi aku tidak tahu tuh, Mas.
Jangan bawa2 KPK ya? 😆
loh, kok gak tau sih Mbak….
ternyata bertepuk sebelah pipi dong 😦
aku tau, aku cemburu dengan puisi romantismu …. hee
hahaaa..
gak usah cemburu sob… 🙂
pertama serius, eh tiba-tiba jeglek
lha mbahas napa?
loh, emang ini mbahas apa MAs? saya kan gak tau heeee
wuah manteb tenan niki
waah jangan2 ini ditujukan buat yang nge-like sebelum saya… 😛
salah. sebelahnya lagi. 😛 😛
huwaa…salah lagi!! 😆 mbak izawa maksute lah! <- nyepam ae wong iki
loh2 kok komentnya di borong senidiri Mas? 😛
yang mana Mas?
siapa Mas?
wadewwwwwwwww
kenapa Mbak heeeee
Hahaha. .
heheee 😛
Wkwkwkwk… kalimat terakhirnya itu, njeglek.
heheee..
asli gak tau sih Mbak…
supeeeeeeer nice……
thanks Kacong..
geleng-geleng kepala …
lalu bergumam … “aaahhh anak muda – anak muda … ”
🙂
Salam saya
qiqiqiqi….ngikik baca komennya om NH 😀
hehee..
jadi Maluu daku…
iya Om,,
asli jadi malu Om, 🙂